Tegoroczny Dzień Patrona przypadł w 100. rocznicę nadania Szkole imienia Księcia Józefa Poniatowskiego. W związku z tą ważną rocznicą Biblioteka Szkolna przygotowała wystawę pamiątek szkolnych. Wśród eksponatów znalazły się te najcenniejsze, m.in. Złota Księga Absolwentów, gazety szkolne z lat 20. XX wieku, kroniki szkolne redagowane przez uczniów i nauczycieli w latach 1960-2000. Eksponowano też medale okolicznościowe, znaczki szkolne oraz wydawnictwa poświęcone dziejom Liceum. Ważną częścią wystawy był cykl plakatów prezentujących różne wyobrażenia śmierci Księcia Józefa Poniatowskiego w sztukach plastycznych. To reprodukcje blisko 100 rycin i obrazów z epoki pochodzących zasobów cyfrowych bibliotek i muzeów – polskich i zagranicznych. Wystawę otworzył dyrektor Maciej Rusiecki.
Przypomnijmy, jak wyglądał ten dzień równo 100 lat temu. „Kurier Warszawski” z dn. 23 października 1923 relacjonował: „W rocznicę zgonu ks. Józefa Poniatowskiego odbyła się uroczystość związana z przekształceniem gimnazjum państwowego dla byłych wojskowych i nadanie mu miana bohatera spod Lipska. Salę konserwatorium muzycznego wypełniła licznie zgromadzona publiczność z przedstawicielami władz szkolnych na czele. Ministerium Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego reprezentowali pp. dr. Zagórowski i dr Dawidowski, z ramienia Kuratorium Warszawskiego przybyli kurator Grzegorz Zawadzki oraz pp. Górecki i Łazowski. Licznie stawili się dyrektorowie i nauczyciele państwowych szkół średnich z seniorem p. Wojciechem Górskim na czele, nadto byli obecni przedstawiciele prasy, organizacji nauczycielskich i wielu innych. Na podium po obu stronach zasłonionego obrazu ks. Józefa, zajęli miejsce nauczyciele gimnazjum nowego oraz młodzież klas najwyższych przeważnie ozdobiona krzyżami „Virtuti Militari” i waleczności. Uroczystość rozpoczęć dyrektora szkoły, p. Włodzimierza Gałeckiego. Nakreśliwszy historię uczelni, której zadaniem było nie tyle wychowywanie młodzieży, co nauczanie tych najlepszych spośród niej, którzy na pierwsze wołanie ojczyzny wstąpili w szeregi walczących, mówca wspomniał o duchu w niej panującym. Dziękując za nadanie szkole świetnego miana ks. Józefa, zapewnił p. dyrektor, że uczelnia będzie nie tylko zakładem wychowawczo-naukowym, odtąd już o typie normalnym, ale szkołą ducha rycerskiego, wzorowanego na życiu i czynach patrona. W imieniu Ministerium Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego przemówił dr Zygmunt Zagórowski, który życząc szkoło powodzenia, zakończył mowę swą tradycyjnym quod felix faustum, fortunatumque sit. Gorące przemówienie wygłosił w imieniu grona nauczycielskiego b. prefekt szkoły ks. Edward Szwejnic. Złożył on hołd młodzieży, która zarówno w wojnie, jak i w pokoju umiała spełnić obowiązki swe względem ojczyzny. Pragnąc zaś, aby duch, jaki szkołę dotychczas ożywiał, nie zaginął, wezwał do założenia Towarzystwa Byłych Uczniów i Nauczycieli Gimnazjum dla Byłych Wojskowych, obecnie im. Ks. Józefa. Przemówił jeszcze jeden z b. uczniów, dziękując nauczycielstwu za jego trud i pracę, oraz jeden z najmłodszych, który złożył ślubowanie, że młodzież wierna pozostanie hasłom ks. Józefa. Zabrzmiały dźwięki „Roty”, zasłona z obrazu ks. Józefa opadła, uroczysty akt był dokonany. Część drugą wypełnił, zajmujący odczyt prof. Zygmunta Dentera, który w wyczerpującym wykładzie nakreślił sylwetkę ks. Poniatowskiego. Potem nastąpiły deklamacje okolicznościowe uczniów, w części zaś trzeciej wykonali utwory Chopina i Moniuszki pp. Jadwiga Zaleska, Zofia Iwanowska-Płoszko i Gustaw Iwaszkiewicz. Uroczystość a zwłaszcza pierwsza jej część, miała charakter nieprzeciętny i wywarła głębokie wrażenie na zebranych”.
